۱۳۸۷ خرداد ۳, جمعه

به بهانه سالروز آزادسازی خرمشهر

به جهمنم که آبادان و خرمشهر بعد از بیست سال از اتمام جنگ هنوز آب ندارند بخورند , به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ شهرشون خرابه , به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ کار بازسازیشون هنوز شروع نشده , به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ کار پیدا نمیشه در شهرشون , به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ حداقل های یک زندگی ساده در این شهر دیده نمیشه ، به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ فقر در این شهر بیداد می کنه ، به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ بهداشت درست و حسابی ندارند ، به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ جزیره رفاه دولت هاشمی محقق نشده ، به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ وعده حل مشكلات بيكاري و فقر و نتايج مثبت منطقه آزاد دولت خاتمي و وعده‌هاي دولت احمدي‌نژاد هنوز محقق نشده ، به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ مجبورند نوسان شديد برق و خريد آب بشكه‌اي را تحمل كنند و افت تحصيلي فرزندانشان را شاهد باشند ، به جهنم که بعد از بیست سال از اتمام جنگ این مردم هنوز زنده هستند (مشکل خودشونه که زنده هستند ) .
مهم اینه که قلب مقام رهبری به درد نیاد ، مهم اینه که کسی به ایشون نگه بالای چشمتان ابرو فدایت شوم شهری به نام خرمشهر بعد از جنگ بر جای مانده وبال گردن ما و مشکلاتی دارد . آیا نمی دانید قلب ایشان از لطیف ترین قلوب عالم است و با شنیدن این حرفها به درد میآید ؟ !!!
ما را همین بس که سالی به سالی بگوییم و با هم بخانیم و اشکها بریزیم که :
ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته / خون یارانت پر ثمر گشته / آه و واویلا / کو جهان آرا / نور چشمان تر ما

ما را همین بس که سالی به سالی عمو پورنگ به شهر خون و قیام برود و دشداشه ای به تن کند از قهرمانی ان روز مردانی برای کودکان این مرز بوم بگوید که حقیقتا آن روزها دلیرانه خرمشهر را آزاد کردند .
کجایید ای شهیدان خدایی ، کجایید که ببینید این مردمان نامردم شهری را که شما به بهای قطره قطره های خونتان تحویلشان دادید ، هنوز دست نخورده باقی گذاشته اند. گویی اینان خرمشهر را به مثابه یک اثر باستانی می خواهند . کو "جهان آرا " که ببیند چه به روز مردم جنگزده خرمشهر می آورند . نمی دانم تویه خبرنگاری که سالی یک بار به عنوان ماموریتی ویژه برای تهیه گزارشی از خرمشهر اعزام می شوی وقتی به این شهر میرسی از همان آبی مینوشی که مردم آنجا مینوشند یا بطریهای آب معدنی را همراه خود برده ای تا مبادا به عفونتی چیزی دچار شوی . وای بر تو اگر از آن آب نوشیده ای و خبرش را به تمامی دنیا نفرستاده باشی .
البته درکت میکنم ، تو وظیفه داری قلب مقام عظمای ولایت را به درد نیاوری .
البته مسولوین هر از چند گاهی به این منطقه سر میزنند و در گفتگوهایی کاملا صمیمانه با تک تک مردم این دیار به تک تک آنها قولهای مساعدی برای رسیدگی به مشکلشون میدن . و چه بهتر از یک قول مساعد و یک گفتگوی کاملا صمیمانه . در کجای دنیا چنین گفتگوهای صمیمانه ای بین مسولین مملکتی و مردم عادی کوچه و خیابان (انسانهای بی ارزش ) رخ میدهد . به قول مقام عظمای ولایت " این مردم برای ما نعمتند ، این مردم ولی نعمتان ما هستند " . ولی هنوز کارشناسان نتونستند پی به سخنان باریک بینانه و ظریف ایشون ببرند که منظور ایشون کدوم مردم هستند .


" مردم خرمشهر مي‌گويند: ما درخواست اضافي از دولت‌هايي كه آمدند و رفتند و دولت كنوني نداريم، تنها مي‌خواهيم خرمشهر پيش از جنگ را به ما تحويل بدهند. آنان مي‌پرسند: آيا پس از گذشت بيست سال از بازسازي، باور اين مطلب آسان است كه خانه‌هايشان حتي پلاك هم نداشته باشد و مسئولان از عهده كنترل يك خيابان و حل بهداشت يك بازار و يك محله برنيايند؟!آنان مي‌گويند، خرمشهر تنها اسير شعارهاي مسئولان شده و بهانه‌اي براي پر كردن اوقات پشت تريبون آنها و نگاه ويژه پيش از آن‌كه رنگ واقعيت به خود بگيرد يك شعار دهان‌پركن است. براي همين برخي از مردم اين شهر، ماندن در شهر را جايز ندانسته و زادگاه خود را ترك و در جستجوي زندگي بهتر به شهرهاي ديگر كشور كوچ كرده‌اند. " (تابناک 2/3/87)

ما را همین بس که سالی یک روز در تمام 7-8 کانال سیمای جمهوری اسلامی به مدت 24 ساعت برای ما بخوانند :

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته / خون یارانت پر ثمر گشته / آه و واویلا / کو جهان آرا / نور چشمان تر ما

فیلم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

 
موج سبز